Collectie slavernij in Suriname

Omschrijving collectie:

Collectie van 18 obligaties van Surinaamse plantages tussen 1770 en 1820. De collectie bevat verder een aandeel in de Middelburgse Commercie Compagnie, een beruchte slavenhandelaar, een Manumissie waarin staat dat de slaaf Johannes zijn vrijheid en achternaam Duschman krijgt en een kopie van de “Algemeene Kaart van de Colonie of Provintie SURINAME met de rivieren, districten, ontdekkingen door militaite togten en de grootte der gemeeten Plantagiën". Een belangrijke collectie over de slavernij in Suriname.

Deze collectie is te bezichtigen in Eindhoven, Nederland.
Prijs: 20.000,00 Euro

Geschiedenis van de Commercie Compagnie

De geschiedenis van Nederlandse plantages in Suriname is nauw verweven met de rol van de Commercie Compagnie te Middelburg. De Commercie Compagnie was een handelsmaatschappij opgericht in 1720 door rijke Nederlandse kooplieden uit Zeeland. De maatschappij richtte zich voornamelijk op de handel met de West-Indische koloniën, waaronder Suriname, Curaçao en Sint Eustatius.
De Commercie Compagnie begon haar activiteiten in Suriname in 1730 toen ze een contract tekende met de koloniale overheid om een monopolie te krijgen op de handel in suiker, tabak, koffie en cacao. Dit monopolie gaf de Commercie Compagnie enorme macht over de economie van Suriname.

De plantages in Suriname waren de belangrijkste bron van deze handelswaar en de Commercie Compagnie had een grote invloed op de plantage-economie. Om aan de vraag naar deze producten te voldoen werden duizenden Afrikaanse slaven naar Suriname gebracht om onder dwang op de plantages te werken.
De Commercie Compagnie speelde een belangrijke rol in de slavenhandel en profiteerde hiervan. Het bedrijf was betrokken bij de aankoop van slaven in Afrika en hun transport naar Suriname. De slaven werden vervolgens verkocht aan plantage-eigenaren die afhankelijk waren van slavenarbeid voor hun activiteiten.
Echter, de Commercie Compagnie had niet alleen een belangrijke economische rol, maar werd ook berucht om de misstanden op de plantages. Er waren ontelbare gevallen van wreedheid en misbruik van slaven die onder verschrikkelijke omstandigheden moesten werken. Deze misstanden waren de reden voor kritiek op de Commercie Compagnie.

De Nederlandse regering werd gedwongen om in te grijpen en besloot om de Commercie Compagnie in 1791 op te heffen en de handel met Suriname over te dragen aan de Maatschappij tot Exploitatie van de Kolonie Suriname, ook bekend als de Sociëteit van Suriname.
De afschaffing van de Commercie Compagnie betekende echter niet het einde van Nederlandse plantages in Suriname. De plantage-economie bleef een belangrijke bron van inkomsten voor Suriname en Nederland. Na de afschaffing van de slavernij in 1863 werden voormalige slaven gedwongen om nog eens tien jaar op de plantages te werken voor lage lonen.

De geschiedenis van Nederlandse plantages in Suriname en de rol van de Commercie Compagnie hierin is een pijnlijk en controversieel onderdeel van de Nederlandse koloniale geschiedenis. De plantages waren gebaseerd op slavernij en uitbuiting, en de Commercie Compagnie speelde hierin een belangrijke rol. Het bedrijf droeg bij aan de welvaart van Nederland, maar bouwde deze welvaart op over de rug van tot slaaf gemaakte mensen.